Jeden ze znanych polskich polityków, profesor, powiedział kiedyś, że cechą, która hamuje rozwój naszego kraju, jest to, że zamiast skupić się na rozwiązywaniu problemów, skupiamy się na szukaniu winnych (w dawnych czasach „polowanie na czarownice”). I muszę się z nim zgodzić. Niestety, odnosi się to i do życia publicznego, i społecznego i nawet prywatnego. Myśl ta przypomniała mi się, kiedy przeczytałam komentarz w 109 numerze Głosie Polonii, dotyczący zebrania w Bemie. Uznałam ten tekst za krok milowy w polonijnym dziennikarstwie. ze względu na słownictwo (cele zadymiarskie, samozwańczy guru, miejscowy renesans, itd. w stylu najlepszych brukowców), uchylenie po raz pierwszy rąbka tajemnicy, co też się dzieje na zebraniach, i właśnie na wskazanie winnych. Szkoda, że druga strona nie miała możliwości riposty (może jeszcze będzie miała?), bo zachodzi podejrzenie, że prawda nie jest tak oczywista, jak sugeruje autorka glossy i być może nie leży tylko po jednej stronie. Wszystko jedno, kto ma rację. Wydaje się, że sytuacja wymaga gruntownej naprawy, tym bardziej, że jak się okazuje niektóre sprawy trafiły nawet na wokandę sądową. Ale o tym kwartalnik milczy. A warto byłoby skupić się na rozwiązywaniu problemów.
I jeszcze jedno: Artykuł 19. Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka mówi: Każdy człowiek ma prawo wolności opinii i wyrażania jej; prawo to obejmuje swobodę posiadania niezależnej opinii, poszukiwania, otrzymywania i rozpowszechniania informacji i poglądów wszelkimi środkami, bez względu na granice.
Czekam wobec tego na ciąg dalszy.